W historii europejskiej muzyki rozrywkowej lat 20. i 30. niewiele nazwisk odgrywało tak znaczącą rolę jak Jack Hylton. Urodzony 2 lipca 1892 roku w Great Lever w hrabstwie Lancashire, Hylton zaczynał swoją karierę jako pianista akompaniujący w lokalnych teatrach muzycznych. Już na początku lat 20. dostrzeżono jego wyjątkowy talent do aranżacji – oraz niezwykłą intuicję w kwestii trendów muzycznych.

W historii brytyjskiej muzyki tanecznej niewielu dyrygentów i bandleaderów zyskało taką popularność i uznanie jak Joe Loss. Urodzony 22 czerwca 1909 roku w Londynie, Loss już jako młody człowiek wykazywał niezwykły talent muzyczny. Studiował w prestiżowej Royal Academy of Music, gdzie doskonalił swoje umiejętności gry na skrzypcach, jednak prawdziwe powołanie odnalazł jako lider orkiestry.

Choć scena muzyczna lat 50. kojarzy się głównie z amerykańskimi artystami, Wielka Brytania także miała swoich bohaterów – a wśród nich wyjątkowe miejsce zajmują The Stargazers. Zespół powstał w Londynie na początku lat 50., a jego skład stanowili wokaliści i instrumentaliści specjalizujący się w harmonijnym, swingującym brzmieniu, które idealnie trafiało w gusta powojennej publiczności.

W dziejach amerykańskiej muzyki rozrywkowej lat 50. i 60. niewiele głosów brzmiało tak ciepło i przyjaźnie jak głos Rosemary Clooney. Urodzona 23 maja 1928 roku w Maysville w stanie Kentucky, Clooney zaczynała swoją muzyczną podróż jako nastolatka, śpiewając w duecie z siostrą Betty w lokalnych rozgłośniach radiowych. Jej talent szybko został dostrzeżony i już w 1946 roku podpisała kontrakt z zespołem Tony’ego Pastora, co otworzyło jej drzwi do wielkiej kariery.

W historii amerykańskiej muzyki popularnej niewielu artystów zapisało się tak mocno w świadomości słuchaczy jak Tennessee Ernie Ford. Urodzony 13 lutego 1919 roku w Bristol w stanie Tennessee, Ford zasłynął nie tylko swoim potężnym barytonem, ale również umiejętnością łączenia muzyki country, gospel oraz popu w sposób, który przemawiał do milionów Amerykanów.

Wśród pionierów jazzu żadne nazwisko nie budzi tylu emocji i podziwu co Jelly Roll Morton. Urodzony jako Ferdinand Joseph LaMothe 20 października 1890 roku w Nowym Orleanie, był jednym z pierwszych muzyków, którzy nadali jazzowi jego charakterystyczną formę. Morton sam o sobie mawiał, że to on „wynalazł jazz” – i choć historia jest nieco bardziej złożona, trudno zaprzeczyć, że jego wkład w rozwój tego gatunku był ogromny.

W dziejach muzyki rozrywkowej XX wieku niewiele głosów zyskało taką rozpoznawalność i ponadczasowy urok jak głos Nat King Cole’a. Urodzony 17 marca 1919 roku w Montgomery w stanie Alabama, dorastał w Chicago, gdzie już jako dziecko uczył się gry na pianinie. Jego wrażliwość muzyczna rozwijała się w świecie jazzu, a pierwsze sukcesy odniósł jako pianista i lider zespołu The King Cole Trio, założonego w 1937 roku.

Był jednym z najważniejszych amerykańskich muzyków, kompozytorów i liderów big bandów w erze swingowej. Miller zaczynał jako puzonista, grając w różnych orkiestrach, zanim założył własny zespół – Glenn Miller Orchestra – w 1937 roku.

W historii brytyjskiej muzyki, niewielu artystów może się poszczycić takim wpływem na młode pokolenia, jak Lonnie Donegan. Urodzony 29 kwietnia 1931 roku w Glasgow, Donegan zyskał miano "Ojca Brytyjskiego Rocka" dzięki swojej kluczowej roli w popularyzacji skiffle – prostego, ale energetycznego gatunku muzycznego, który stał się fundamentem dla rodzącej się sceny rockowej w Wielkiej Brytanii.

Charakterystyczne dla Gigli'ego były jego zdolności do interpretacji najbardziej wymagających arii z niesamowitą lekkością i emocjonalnym bogactwem. Jego głos był ciepły, liryczny, z wyjątkową umiejętnością płynnego przechodzenia między tonami.

Wpływ Counta Basiego na muzykę jazzową jest nieoceniony. Jego styl gry na fortepianie, charakteryzujący się minimalizmem i wyrafinowaniem, stał się wzorem dla wielu pianistów. Jego orkiestra, dzięki dynamicznym aranżacjom i doskonałej harmonii między muzykami, zdefiniowała brzmienie swingowe lat 30. i 40. XX wieku.

Taśma magnetyczna, której historia zaczyna się w latach 20 XX wieku, zrewolucjonizowała świat rejestracji i odtwarzania dźwięku oraz obrazu. Wykorzystywana w różnych formatach i szerokościach, taśma magnetyczna stała się nieodłącznym elementem przemysłu muzycznego, filmowego oraz komputerowego. W zależności od szerokości taśmy i prędkości odtwarzania, możliwe było osiągnięcie różnych jakości dźwięku i obrazu, co miało ogromny wpływ na wybór nośników w różnych zastosowaniach.

Bing Crosby to postać, której nazwisko od razu przywodzi na myśl ciepły, aksamitny głos i świąteczne klasyki. Jego wpływ na muzykę popularną jest nieoceniony, a jego kariera obejmowała zarówno scenę muzyczną, jak i filmową.

Pianola, to ciekawy instrument muzyczny, który zdobył popularność na przełomie XIX i XX wieku. Działała dzięki mechanizmowi, który odtwarza muzykę zapisaną na specjalnych papierowych rolkach z dziurkami.

Kaseta stereo 8, znana także jako 8-track, była jednym z najpopularniejszych nośników dźwięku w latach 60. i 70. XX wieku. Choć dziś jest już niemal zapomniana, miała swoje pięć minut sławy, a jej innowacyjność i unikalność sprawiają, że warto przyjrzeć się jej bliżej.

Dinah Shore, znana jako "Królowa telewizji" i "Pierwsza Dama Muzyki Popularnej", pozostaje niezapomnianą postacią w historii rozrywki amerykańskiej.

Teoretycznie mówi się, że jazz narodził się na początku XX wieku. Proces trwał jednak kilkaset lat, mieszając ze sobą muzykę różnych kultur. Pierwszym rodzajem jazzu był jazz nowoorleański. Później nastąpiła era swingu, która spopularyzowała jazz i porwała wszystkich do tańca. W latach 40. zaczęły pojawiać się nowe style wymagające ogromnych umiejętności od muzyków. Jak wyglądała cała droga jazzu do obecnej formy?

Rok 1898. Francis Barraud — przyzwoity, ale nie wybitny angielski malarz szuka inspiracji do kolejnego obrazu. Z pomocą przychodzi mu ciekawski pies brata, Nipper. Zaciekawiony zwierzak wpatruje się w znajdujący się na stole fonograf. Zdziwiony stara się znaleźć, skąd pochodzi dźwięk. Francis Barraud postanawia uwiecznić tę scenę. Jeszcze nie ma pojęcia, że namalowany obraz stanie się jednym z najsłynniejszych znaków towarowych — wymownym symbolem całego przemysłu fonograficznego na świecie.