ELLA FITZGERALD (25.04.1917 – 15.06.1996)

Ellę Fitzgerald sytuować należy wśród najlepszych jazzowych wokalistek wszech czasów obok Sary Vaughan i Billie Holiday. Obdarzona wyjątkowo piękną barwą głosu i szeroką skalą szybko zdobyła uznanie publiczności. Przez niemal 5 dekad aktywności zyskała miano „Pierwszej Damy piosenki” i „Królowej jazzu”.

 

POCZĄTKI KARIERY

 

Fitzgerald wychowała się w biednej rodzinie w Nowym Jorku, a jej muzycznymi idolami w dzieciństwie były takie muzyczne sławy jak: Louis Armstrong i Bing Crosby. Jej kariera wokalna wybuchła nagle 21 listopada 1934 roku. Wystąpiła wówczas w jednej z pierwszych edycji Amateur Nights w Apollo Theater – cotygodniowego przeglądu młodych wykonawców. Wykonała utwory „Judy” i „The object of my affection” z repertuaru Hoagy Carmichaela i Boswell Sisters i zdobyła pierwszą nagrodę.

Niedługo potem do występów w swoim zespole, za namową Charliego Lintona, zaprosił młodziutką Ellę Chick Webb – wirtuoz perkusji. Wokalistka szybko przekonała do siebie Webba i już w 1937 roku była główną wokalistką w połowie repertuaru zespołu. Olbrzymią popularnością cieszył się utwór „A-Tisket, A-Tasket” z 1938 roku, stając się głównym radiowym hitem i świetnie sprzedającym się nagraniem dekady.

 

KARIERA SOLOWA

 

Z orkiestrą Webba związana była do 1941 roku (od 1939 roku przewodząc grupie po śmierci jej założyciela), kiedy to postanowiła rozpocząć karierę solową. Związała się z Decca Records i nagrywała kolejne utwory. Od 1946 roku występowała regularnie w Jazz at the Philharmonic – serii jazzowych koncertów, nagrań i tras organizowanych przez Normana Granza. Wtedy również zaczęła modyfikować swój styl śpiewania, dodając elementy scat singing. Jej pozycja w kręgu jazzowym wzmacniała się dzięki występom u boku Dizzy’ego Gillespiesa czy Ellisa Larkinsa. W latach 50. i 60. nagrała 8 albumów znanych jako „The Complete Ella Fitzgerald Song Books”. Każdy z nich był swoistym hołdem dla takich wykonawców jak: Duke Ellington, Cole Porter, Irving Berlin. W 1956 roku wydała wraz z Louis'em Armstrongiem album – „Ella and Louis”, na którym na perkusji grał Buddy Rich.

W drugiej połowie XX wieku Fitzgerald zorientowała się muzycznie w stronę nagrań z kręgu muzyki popularnej. Usłyszeć można ją było m.in. w duecie z Tomem Jonesem, z którym wykonała utwór „Sunny” w 1970 roku. W latach 70. występowała również z Countem Basie’em i Oscarem Petersonem. Pod koniec życia zmagała się z problemami zdrowotnymi. Urodzona 25 kwietnia 1917 roku artystka zmarła 15 czerwca 1996 roku w Beverly Hills.

[product search="ella fitzgerald" onlyAvailable="true"]