Masz pytanie?
Jesteśmy do twojej dyspozycji

+48788947332

biuro@dogramofonu.pl

Jazz orkiestrowy
Jazz orkiestrowy

Jazz orkiestrowy to specyficzny gatunek jazzowy, który wykształcił się w Nowym Jorku w latach 20-tych ubiegłego wieku. Stanowił fuzję jazzowego rytmu i instrumentalnej techniki ze strukturą dużego zespołu instrumentalnego, przypominającą skład orkiestry symfonicznej. W okresie, kiedy popularność muzyki jazzowej wędrowała z południowej części Stanów Zjednoczonych na północną, Nowy Jork przeżywał kulturalny zastój. Jazz bardzo szybko zyskał rozgłos i zadomowił się tam jako podstawowa forma rozrywki i wzbogacenia kultury. Zanim to jednak nastąpiło, uznawany był za prymitywną i nieudolną formę muzyczną, która nie posiadała żadnej wartości artystycznej i estetycznej. Za sprawą m.in Paula Whitemana i jego zespołu, jazz orkiestrowy (nazywany również jazzem symfonicznym) stał się niezwykle popularny.

 

JAZZ ORIESTROWY, NOWOORLEAŃSKI I TERRITORY BANDS

 

Jazz orkiestrowy różnił się od pierwotnego, nowoorleańskiego stylu wykonywania i komponowania. Zespoły były zdecydowanie większe, co wzbogacało brzmienie i decydowało o bogatszym i pełniejszym dźwięku. Również muzyka była zróżnicowana pod względem kompozycyjnym. Orkiestry jazzowe grały aranżacje, które komponowane były z wyprzedzeniem i ustalane dokładnie pod konkretny występ. Szorstki i hałaśliwy styl jazzu nowoorleańskiego nie zdobył aż tak dużej popularności jak powściągliwy i zachowawczy jazz orkiestrowy. Znacznie bardziej taneczny, rytmiczny i swingujący charakter tego gatunku podobał się publiczności, która przy takiej muzyce uwielbiała tańczyć.

Od 2. dekady ubiegłego wieku na terenie Stanów Zjednoczonych zaczęły pojawiać się tzw. territory bands – zespoły, które grały muzykę taneczną i składały się głównie z 8 do 12 muzyków jazzowych. Były to wędrowne formacje, które zazwyczaj występowały raz w danym miejscu. Wykonywane przez nich utwory opierały się na znanych kompozycjach z tamtych czasów. Zespoły te przyczyniły się w ogromnym stopniu do nadania rozgłosu tańcu towarzyskiemu, jak również rozpowszechnienia muzyki popularnej, która była kombinacją jazzu, Swingu i muzyki tanecznej. Często takie zespoły występowały w odległych i mało znanych miejscach, których nie odwiedzali najbardziej renomowani artyści tamtych lat. Istniały zespoły złożone wyłącznie z muzyków czarnoskórych, białych i, co ciekawe, składy kobiece. Wyznaczone były również swoiste regiony, po których dane zespoły podróżowały. Dla przykładu, w skład obszaru nazwanego „MINK” wchodziły takie stany jak: Minnesota, Iowa, Nebraska i Kansas. Territory bands nie zawsze były zespołami o korzeniach jazzowych. Tworzyły się również bardzo popularne formacje, grające muzykę opartą na ludowych tańcach, takich jak polka lub lendler.

 

[product search="whiteman" slider="true"]

NAJSŁYNNIEJSZE ZESPOŁY JAZZOWE

 

W latach 20-tych podróżujący muzycy grali w wielu miejscach, popularyzując jazz coraz bardziej. Powstawały hotelowe orkiestry jazzowe, lokalne zespoły taneczne, a z czasem także orkiestry radiowe. Najsłynniejszymi były zespoły Paula Whitemana, Teda Lewisa, Vincenta Lopeza, jak również Victor Recording Orchestra czy The California Ramblers. Formacje zarabiały grając w rozmaitych salach dla tańczących tłumów i podczas audycji radiowych w latach 20-tych i na początku 30-tych.

Jednym z tych, którzy przyczynili się do znaczącego rozwoju orkiestrowego jazzu był wspominany już wcześniej Paul Whiteman. Jako muzycznie wykształcona osoba, grająca w Denver Symphonic Orchestra i San Francisco Symphonic Orchestra, miał talent i predyspozycje do zaszczepienia w muzyce jazzowej podstaw klasyki. Innymi wybitnymi bandleaderami byli Fletcher Henderson i Don Redman. Orkiestrowy jazz wiązał się z homofonicznością formy muzycznej, rozwinięciem instrumentacji i położeniem większego nacisku na konkretną kompozycje. Zrywał z formą obszernej improwizacji na rzecz ułożonego, opartego na riffie aranżu. Utwory z tego gatunku były budowane poprzez napięcie i harmoniczną współpracę wszystkich instrumentów, wchodzących w skład orkiestry.

 

DANCE BANDS

 

W historii muzyki pojawia się jeszcze określenie dance bands, które znaczeniowo odnosi się do orkiestr, które w latach 20-tych i 30-tych XX wieku grywały głównie muzykę w tle dla tańczących osób. Ich podstawową funkcją była ta rozrywkowa, a nie artystyczna, jak w przypadku jazzu i wirtuozerskich improwizacji. Bardzo renomowane orkiestry (np. Paula Whitemana, Bena Selvina czy Ishama Jonesa) przeznaczały określone miejsca w poszczególnych utworach (głównie po refrenie wokalnym) dla swoich muzyków na solowy popis. Zespoły te kładły przede wszystkim nacisk na melodię i śpiew, lecz naturalnie były inspirowane muzyką jazzową, a po 1935 roku włączały elementy Swingu do swoich aranżacji. Po 1945 roku dance bands zaczęły tracić na znaczeniu i popularności.

[product category_id="57" slider="true" onlyAvailable="true"]
do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl